ABSTRACT
Sonuç:
Çalışmamızda D vitamininin alerjik rinitli hastalarda Th1/Th2 dengesini etkilediğini ve D vitamini eksikliği ile alerji arasında anlamlı bir ilişki olduğunu saptadık. Bu bulgular alerjik hastalıkların patogenezinde, şiddetinde ve kontrolünde D vitamininin önemli rol oynayabileceğini desteklemektedir. Gelecek çalışmalarda D vitamininin gelişimin hangi basamaklarında, ne kadar dozda ve ne kadar süre verileceği açıklığa kavuşturulmalıdır. Ayrıca D vitamininin alerjik hastalıklar üzerindeki etki mekanizmasını tam olarak ortaya koymak için daha ileri çalışmalara ihtiyaç vardır.
Bulgular:
Çalışma ve kontrol grubu kıyaslandığında; IgE, IL-4, IL-10, IFN-γ ve D vitamini değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık tespit edildi (p<0.05). Her iki grup vitamin D değerleri açısından kıyaslandığında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık saptandı (p<0.05). Grup I’de; IgE, IL-4, IL-10 değerleri ile D vitamini değerleri arasında negatif yönde; IFN-γ değerleri ile D vitamini değerleri arasında pozitif yönde korelasyon saptandı (p<0.05).
Yöntemler:
Çalışma alerjik riniti olan 30 erişkin hasta (çalışma grubu) ve 40 sağlıklı gönüllü (kontrol grubu) üzerinde yapıldı. Bütün hastaların ve kontrol grubunun serum örneklerinde IFN-γ, IL-4, IL-10 ve total İmmünglobulin E (IgE) seviyeleri, plazma örneklerinde ise D vitamini düzeyleri ölçüldü.
Amaç:
Bu çalışmada alerjik riniti olan hastalarda immun yanıtta rol oynayan İnterlökin-4 (IL-4), İnterlökin-10 (IL-10) ve İnterferon-gamma (IFN-γ) sitokinlerinin düzeylerini belirleyerek T helper 1/T helper 2 (Th1/Th2) hücre dengesininin araştırılması ve bu denge ile D vitamininin aktif metaboliti olan 1α,25-dihidroksivitamin D3 arasındaki ilişkinin belirlenmesi amaçlandı.
ÖZET
Conclusion:
In our study, 1α,25-dihydroxyvitamin D3 levels were associated with Th1/Th2 balance in allergic rhinitis, and a remarkable correlation was observed among vitamin D deficiency and allergy. These findings show that 1α,25-dihydroxyvitamin D3 may have a remarkable role in the severity and control of allergic disorders. In addition, further investigations are required to confirm how vitamin D should be used in allergic diseases. Furthermore, to reveal the exact mechanism of vitamin D on allergic diseases, further studies are required.
Results:
In IgE, IL-4, IL-10, IFN-γ, and 1α,25-dihydroxyvitamin D3 levels (p<0.05), a statistically noticeable difference was observed between the study and control group. The 1α,25-dihydroxyvitamin D3 levels in both groups were compared and a statistically significant difference between the 1α,25-dihydroxyvitamin D3 levels in the study group and that in the control group (p<0.05) was observed. There was a positive correlation between IFN-γ and vitamin D levels (p<0.05) in the study group, whereas IgE, IL-4, and IL-10 levels showed a negative correlation with vitamin D3 levels (p<0.05).
Methods:
Thirty adult patients diagnosed with allergic rhinitis (study group) and 40 healthy volunteers (control group) are examined in the research. IFN-γ, IL-4, IL-10, and total immunoglobulin E (IgE) levels from serum samples and vitamin D3 levels from plasma were determined in all patients.
Objective:
With regard to the correlation between T helper1/T helper2 (Th1/Th2) cell balance and 1α,25-dihydroxyvitamin D3, active metabolite of vitamin D, we studied Th1/Th2 cell balance by measuring levels of the cytokines interleukin (IL)-4, IL-10 and interferon- gamma (IFN-γ), which are important for immune response of patients with allergic rhinitis.
